In het woonlandschap staat de landschappelijke beleving centraal. De referentie vormt een conventionele woonwijk met rug-aan-rug oriëntatie in een dichtheid van circa 36 ha woningen per hectare. Vanwege de haalbaarheid streven we naar een vergelijkbare dichtheid. In het woonlandschap zijn de woningen niet rug-aan-rug maar kop-staart ten opzichte van elkaar gesitueerd waardoor alle woningen en tuinen een optimale oriëntatie hebben ten opzichte van de zon. De woningen zijn daarnaast zijwaarts naar de straat georiënteerd waardoor de private buitenruimtes een relatie met de autoluwe straat krijgen. Dit bevordert de levendigheid in de wijk, in tegenstelling tot een traditionele configuratie waarbij het (buiten)leven zich schuilhoudt in de achtertuinen. Ook voor kinderen biedt dit veel extra speelmogelijkheden waarbij de straat een verlengde wordt van de tuin en omgekeerd. Door de woningen ten opzichte van elkaar te verschuiven ontstaan, met behoud van de dichtheid, semi-vrijstaande woningen wat beter aansluit bij het woonideaal. De sculpturale daken van de woningen vormen tevens de visuele begrenzing van de private tuinen. Dit resulteert in ruimtelijk bijzondere en beschutte buitenruimtes waar de zontoetreding ook optimaal is. Vanuit de woonkamer bekeken wordt de horizon als het ware opgetild waardoor de tuin groter lijkt. Door de daken met sedum te begroeien wordt dit effect versterkt.