De Peel was ooit duizend vierkante kilometer moerassig hoogveen dat op de meeste plaatsen niet ‘passabel’ was. Nu is het een belangrijke voedselproducerende regio met duizenden agrarische bedrijven. De eerste dorpen ontstonden aan de randen, de Peel zelf bleef lange tijd onbruikbaar vanwege zijn moerassig karakter. Ten behoeve van de turfwinning werden grote delen van de Peel afgegraven. Voor transport werden vaarten en kanalen gegraven. Dorpen werden gesticht voor de arbeiders van de turfontginning. De randen van de Peel worden al lange tijd gebruikt voor landbouw. De woeste gronden waren geschikt voor veeteelt op kleine schaal. Er worden dorpen zoals Elsendorp en Ysselsteyn voor loonwerkers gesticht. Geleidelijk worden voormalige veengronden geschikt voor landbouw door de introductie van kunstmest. Door de ontginning van het veen is de Peel niet meer ondoordringbaar. Daarom wordt de verdedigingslinie ‘Peel-Raamstelling’ in 1939 aangelegd. Nu wordt het landschap gedomineerd door veehouderijen en grootschalige landbouw.

De Peel betreft een groot gebied. Om inzicht te geven in verschillen in gebruik, ruimtelijke verschijningsvorm en transitiemogelijkheden, is er voor gekozen om de feitelijke kavelstructuur te abstraheren tot vierkante tegels. De tegelgrootte is gerelateerd aan de gemiddelde kavelgrootte.

Voor de totstandkoming van een robuust toekomstbeeld zijn de belangrijkste maatschappelijke opgaven en uitdagingen onderzocht. Denk daarbij aan emissies zoals C02, stikstof, fijnstof maar ook aan veterinaire ziektes, mestoverschot, droogte, bodemuitputting, dierenwelzijn, schaalvergroting, landschappelijke kwaliteit, biodiversiteit etc.

Aan de hand van opgedane inzichten, kennis uit de landbouwsector en waterschappen, zijn denkrichtingen vertaald naar bouwstenen voor de toekomst. Hierin is het ruimtelijk laadvermogen van De Peel als uitgangspunt genomen? Wat als de regio bijvoorbeeld haar eigen veevoeder gaat produceren? En/of als er eiwitrijke gewassen geteeld gaan worden? En als zoetwaterreserves en natuurlijke waterzuiveringen in het gebied een plek krijgen? Op welke wijze kan dit gecombineerd worden met voedselproductie? Op welke wijze kan een voedselproducerend landschap ook een recreatief interessant en aantrekkelijk landschap worden met een hoge(re) ecologische waarde? Wat zijn hierbij nieuwe verdienmodellen voor hier reeds gevestigde agrarisch ondernemers? Welke bedrijven of initiatieven hebben hierbij een vliegwielfunctie?

Aan de hand van twaalf bouwstenen wordt de transtiekaart opgebouwd. Deze bouwstenen komen voort uit mogelijke strategieën voor een robuust, duurzaam en aantrekkelijk toekomstbeeld voor de regio.