Rotterdam is een uitzonderlijke stad met haar lage ligging aan het einde van een rivier, in een delta, vlak aan zee. Deze aanwezigheid van het water is in grote delen van de stad echter nauwelijks voelbaar. Rotterdam is op dit moment geen waterstad, maar eerder een ongewone stad die zo gewoon mogelijk probeert te doen. De komende eeuw zal het water in toenemende mate een bedreiging zijn voor de stad, en wel vanuit vier richtingen: zee, rivier, hemel en grond. In deze ontwerpstudie wordt de waterdreiging aangegrepen om een aantal andere urgente thema's in de stad onder de loep te nemen. Middels vijf toekomstperspectieven worden niet alleen oplossingsrichtingen voor de waterproblematiek, maar tevens kansen voor een aantrekkelijkere stad geschetst.
2004
opdrachtgever
Gemeente Rotterdam, Hoogheemraadschap van Schieland en Krimpenerwaard, Waterschappen Hollandse Delta
programma
Waterscenario's voor nieuwe openbare ruimte, woonmilieus en openbaarvervoer
In samenwerking met
Urban Affairs
×
In het eerste perspectief: Waterwoonculturen; wordt de op hand zijnde zeespiegelstijging bestreden middels een nieuw maritiem verdedigingswerk dat veel meer dan nu een binnendijkse stad en een buitendijkse stad definieert. In het buitendijks gebied worden maatregelen genomen die een periodieke overstroming mogelijk maken.
Het tweede perspectief: Het levende dijklichaam; benoemt de Maas als principale openbare ruimte waaraan, waarachter en waarop gewoond kan worden. De getijdenfluctuatie van de waterspiegel dient daarbij niet als probleem te worden opgevat, maar als een garantie voor een eigen stedenbouwkundig en architectonisch vocabulaire van waterwoningen.
Het derde perspectief: Waternetwerk; pleit niet alleen voor een uitgebreider openbaar vervoersysteem over water, maar tevens voor een betere verknoping van het waternetwerk en het landnetwerk waardoor er een compleet en aantrekkelijk ov-systeem ontstaat.
In het vierde perspectief: Regen in de Stad; wordt voorgesteld om in Rotterdam op structurele wijze de hemelwaterafvoer los te koppelen van het riool. In plaats van verdere uitbreiding van de kostbare ondergrondse waterinfrastructuur vindt het vasthouden, bergen en afvoeren van regenwater voortaan zichtbaar en hoorbaar plaats in de openbare ruimte.
In het laatste perspectief: Maasoevers; wordt de ecologische potentie van de Maasoevers voor het voetlicht gebracht.
